Diagnozy drżenia samoistnego i choroby Parkinsona z dominującym drżeniem zostały zatwierdzone do leczenia FUS w USA i UE, a także w kilku krajach OECD na świecie. Metoda leczenia FUS jest badana pod kątem innych schorzeń neurologicznych, m.in. drżenia towarzyszącego stwardnieniu rozsianemu, napadów padaczkowych, których nie można opanować innymi metodami leczenia, a także innych zaburzeń ruchowych, udaru mózgu, guzów mózgu i bólu neuropatycznego. Leczenie tych innych schorzeń znajduje się obecnie na etapie rozwoju i w większości krajów nadal oczekuje na zatwierdzenie.

Do leczenia drżenia samoistnego i drżenia z dominującą chorobą Parkinsona stosuje się ponad 1200 silnie skupionych wiązek ultradźwiękowych skupionych na określonym obszarze wzgórza mózgu. Wzgórze w mózgu jest stacją przekaźnikową sygnałów motorycznych i czuciowych. Drżenie samoistne i drżenie dominujące w chorobie Parkinsona powodują nieprawidłowe funkcjonowanie obwodu wzgórzowego, co powoduje drżenie. Ciepło wytwarzane przez ultradźwięki powoduje niewielką zmianę w docelowym miejscu wzgórza. Działanie małej zmiany przerywa nieprawidłową aktywność, która łagodzi drżenia związane z tymi chorobami.

Pacjent podczas zabiegu odpoczywa na łóżku MR, które jest wsuwane i wysuwane z obszaru skanowania urządzenia.

W pierwszej kolejności do zabiegu ogolona zostanie głowa pacjenta. Zapewnia to najlepszy efekt pomiędzy ultradźwiękami a docelowym obszarem leczenia. Prawdopodobnie zostanie założony cewnik moczowy, aby w razie potrzeby móc opróżnić pęcherz pacjenta. Podczas leczenia monitorowane będą parametry życiowe pacjenta (tętno, ciśnienie krwi, poziom tlenu itp.).

Głowa pacjenta zostanie umieszczona w ramce głowy. Sprzęt ten utrzymuje głowę pacjenta stabilnie i zapobiega jej przemieszczaniu się. Jeśli uzna to za konieczne, pacjentowi zostaną zaproponowane środki uspokajające, aby zapewnić mu komfort podczas tej części zabiegu. Następnie na głowę pacjenta zostanie nałożona silikonowa membrana. Membrana ma działanie izolujące, dzięki czemu zimna woda będzie krążyć pomiędzy skórą głowy a kaskiem. Bariera wodna pomaga utrzymać chłód skóry głowy i zapewnia wystarczający kontakt głowy pacjenta z urządzeniem ultradźwiękowym podczas zabiegu.

Rama zagłówka mocowana jest do ramy łóżka, dzięki czemu pacjent nie może poruszać głową podczas zabiegu. Następnie zostaną wykonane kolejne skany mózgu pacjenta. Skany te pomagają lekarzom precyzyjnie określić obszar, który ma być leczony, oraz konkretny obszar docelowy fal ultradźwiękowych.

Przed rozpoczęciem leczenia pacjent proszony jest o narysowanie spirali, zapisanie swojego imienia w schowku lub wykonanie określonych ruchów dłonią i palcami, aby nasz zespół medyczny mógł ocenić drżenie pacjenta. Pacjent zostanie poproszony o powtórzenie tych czynności na różnych etapach leczenia, aby sprawdzić, czy ultradźwięki skutecznie łagodzą drżenie.

Zabieg rozpoczyna się od serii krótkich impulsów ultradźwiękowych skierowanych na docelowy obszar. Te niskoenergetyczne (nie na poziomie terapeutycznym) impulsy ultradźwiękowe są wykonywane w celu potwierdzenia z największą możliwą pewnością, że zlokalizowano właściwy cel. Gdy dokładność celu zostanie potwierdzona na obrazach MR, energia ultradźwiękowa jest stopniowo zwiększana w kilku etapach. Na każdym etapie sprawdzana jest temperatura docelowej tkanki, a obrazy MR z podglądem na żywo potwierdzają, że zabieg przebiega zgodnie z planem. Obrazy MRI są renderowane w czasie rzeczywistym na ekranie, dzięki czemu lekarz może dokonać niezbędnych korekt. Pacjenci zostaną zapytani, jak się czują i będą musieli powtórzyć czynności związane z dłońmi i palcami, aby sprawdzić postęp leczenia. W miarę jak drżenie stopniowo ustępuje, energia ultradźwiękowa jest zwiększana, aż do powstania małej zmiany, dzięki czemu efekt będzie trwały.

Przez cały zabieg pacjent nie śpi, z głową umieszczoną w skanerze MRI i będzie mógł rozmawiać z zespołem medycznym. Pacjent otrzymuje przycisk zatrzymania awaryjnego, który należy przytrzymać podczas zabiegu. Jeśli wystąpi problem lub obawa o samopoczucie, pacjent może w dowolnym momencie nacisnąć przycisk stop.

Po zakończeniu leczenia zostanie wykonanych więcej zdjęć MRI, a cały używany sprzęt zostanie usunięty.

Pacjent będzie pod obserwacją przez godzinę lub dłużej. W zdecydowanej większości przypadków pacjent jeszcze tego samego dnia może wrócić do domu. Lekarz poinformuje, kiedy pacjent może wyjść i kiedy wrócić na wizytę kontrolną.

Pacjent najczęściej zauważa poprawę już w trakcie zabiegu, dlatego większość leczonych pacjentów odczuwa natychmiastową, znaczną poprawę drżenia już w dniu zabiegu. Większość pacjentów stwierdza, że ​​stan pacjenta ulega trwałej poprawie. W niektórych przypadkach drżenie udaje się niemal całkowicie wyeliminować, a w innych następuje wyraźna poprawa, określana jako ponad 50% lepsza niż przed leczeniem.

Istnieją przykłady pacjentów, którzy po 6 latach leczenia FUS doświadczyli trwałej poprawy stanu, i są przykłady pacjentów, którzy przez szereg lat po leczeniu doświadczają stopniowego pogarszania się w kierunku punktu wyjściowego przed leczeniem.

• Żadne nacięcia nie są konieczne
• W czaszce nie powstają żadne dziury
• Nie wszczepiono żadnego sprzętu/urządzeń
• Nie stosuje się żadnego promieniowania
• Nie stosuje się leków przymusowych
• Brak ryzyka infekcji lub krwawienia, jak w przypadku zabiegów polegających na nacięciu.
• Lekarze mogą określić, czy leczenie działa, w czasie rzeczywistym podczas zabiegu

Do najczęstszych krótkotrwałych skutków ubocznych należą:

• Mdłości
• Ból głowy podczas zabiegu
• Przejściowe łagodne do umiarkowanego drętwienie i mrowienie w opuszkach palców lub wargach
• Przejściowa niestabilność chodu, problemy z równowagą
• Przejściowe problemy z mową lub połykaniem

Działania niepożądane mogą wystąpić kilka dni lub tygodni po leczeniu.

Są bardzo rzadko spotykane, ale zagrożenia mogą obejmować:

• Drżenie może powrócić po latach lub miesiącach po leczeniu
• Drżenie może wcale nie ulec poprawie

Długotrwałe (3 miesiące lub dłużej) lub trwałe (u około 10 do 15 procent pacjentów): osłabienie mięśni, niestabilność, utrata czucia lub drętwienie lub mrowienie palców lub innych obszarów ciała

Zwykle w ciągu kilku dni można wrócić do normalnej aktywności. Różni się to jednak w zależności od pacjenta.

Aby się tego dowiedzieć, należy porozmawiać ze swoim lekarzem i bezpośrednio z firmą ubezpieczeniową.

Zabieg ten może nie być zalecany, jeśli:

• Mieć wszelkiego rodzaju metalowe implanty, takie jak rozruszniki serca, neurostymulatory, urządzenia do stabilizacji kręgosłupa lub kości, całkowite endoprotezoplastyki stawów, które nie są kompatybilne ze skanem MRI
• Posiada rozległe blizny na skórze głowy
• Mają guzy wewnątrz czaszki
• Jest na dializie

Tak. Właściwie zalecamy, aby podczas leczenia towarzyszyła Ci bliska osoba, co zapewni większe bezpieczeństwo zarówno Tobie, jako pacjentowi, jak i Twojemu bliskiemu krewnemu.

W każdym razie musisz mieć ze sobą osobę do transportu.