De diagnoses Essentiële Tremor en Tremor-dominante ziekte van Parkinson zijn goedgekeurd voor FUS-behandeling in de VS en de EU, evenals in verschillende OESO-landen in de wereld. De FUS-behandelingsmethode wordt onderzocht voor andere neurologische aandoeningen, waaronder trillingen geassocieerd met multiple sclerose, epileptische aanvallen die niet onder controle kunnen worden gebracht door andere behandelmethoden, evenals andere bewegingsstoornissen, beroertes, hersentumoren en neuropathische pijn. De behandeling van deze andere aandoeningen bevindt zich momenteel in een ontwikkelingsfase en wacht in de meeste landen nog op goedkeuring.

Voor de behandeling van Essential Tremor en Parkinson-dominante Tremor zijn er meer dan 1.200 zeer gerichte ultrasone stralen geconcentreerd op een specifiek gebied in de thalamus van de hersenen. De thalamus in de hersenen is een relaisstation voor motorische en sensorische signalen. Essentiële tremor en de dominante tremor van Parkinson zorgen ervoor dat het thalamuscircuit abnormaal wordt, wat resulteert in trillingen. De hitte van de echografie veroorzaakt een kleine laesie op de beoogde plaats op de thalamus. De werking van de kleine laesie onderbreekt de abnormale activiteit die de trillingen verlicht die met deze ziekten gepaard gaan.

De patiënt rust tijdens de behandeling op een MR-bed, dat in en uit het scangebied van de machine wordt bewogen.

Eerst wordt het hoofd van de patiënt geschoren voor de procedure. Dit zorgt voor het beste effect tussen de echografie en het beoogde behandelgebied. Eventueel wordt een urinekatheter geplaatst om indien nodig de blaas van de patiënt te kunnen legen. De vitale functies van de patiënt (hartslag, bloeddruk, zuurstofniveau, enz.) worden tijdens de behandeling gecontroleerd.

Het hoofd van de patiënt wordt in een hoofdframe geplaatst. Deze apparatuur houdt het hoofd van de patiënt stabiel en voorkomt dat het beweegt. De patiënt krijgt, indien dit nodig wordt geacht, sedativa aangeboden om zich tijdens dit deel van de procedure op zijn gemak te voelen. Vervolgens wordt er een siliconenmembraan op het hoofd van de patiënt geplaatst. Het membraan heeft een isolerende werking, waarbij koud water tussen de hoofdhuid en de helm zal circuleren. De waterbarrière zorgt ervoor dat de hoofdhuid koel blijft en zorgt ervoor dat er tijdens de behandeling voldoende contact is tussen het hoofd van de patiënt en de echoapparatuur.

Het hoofdframe is aan het bedframe bevestigd, zodat de patiënt tijdens de behandeling zijn hoofd niet kan bewegen. Daarna zullen er meer scans van de hersenen van de patiënt worden gemaakt. Deze scans helpen artsen het te behandelen gebied en het specifieke doelgebied van de ultrasone golven nauwkeurig te identificeren.

Voordat de behandeling begint, wordt de patiënt gevraagd spiralen te tekenen, zijn naam op een klembord te schrijven of bepaalde hand- en vingerbewegingen uit te voeren, zodat ons medisch team de trillingen van de patiënt kan beoordelen. De patiënt zal worden gevraagd deze taken tijdens verschillende stadia van de behandeling te herhalen om te zien of de echografie de trillingen op bevredigende wijze verlicht.

De behandeling begint met een aantal korte ultrasone pulsen gericht op het doelgebied. Deze ultrasone pulsen met lage energie (niet-behandelingsniveau) worden uitgevoerd om met de grootst mogelijke zekerheid te bevestigen dat het juiste doel is gelokaliseerd. Zodra de nauwkeurigheid van het doel door de MR-beelden is bevestigd, wordt de ultrasone energie geleidelijk in een reeks stappen verhoogd. Bij elke stap wordt de temperatuur van het beoogde weefsel gecontroleerd en live-view MR-beelden bevestigen dat de procedure verloopt zoals gepland. De MRI-beelden worden in realtime op een scherm weergegeven, zodat de arts eventuele aanpassingen kan doorvoeren. Patiënten zullen worden gevraagd hoe zij zich voelen en zullen hand- en vingertaken moeten herhalen om de voortgang van de behandeling te controleren. Naarmate het trillen geleidelijk afneemt, wordt de ultrasone energie verhoogd totdat er een kleine laesie ontstaat, waardoor het effect permanent wordt.

De patiënt is tijdens de procedure wakker met zijn hoofd in de MRI-scanner en kan met het medische team praten. De patiënt krijgt een noodstopknop die hij tijdens de procedure ingedrukt moet houden. Als er een probleem of bezorgdheid over het welzijn wordt ervaren, kan de patiënt op elk moment op de stopknop drukken.

Zodra de behandeling is afgerond, worden er nog meer MRI-beelden gemaakt en wordt eventuele gebruikte apparatuur verwijderd.

De patiënt zal een uur of langer onder observatie zijn. In veruit de meeste gevallen kan de patiënt dezelfde dag nog naar huis. De arts zal informeren wanneer de patiënt kan vertrekken en wanneer hij terug moet komen voor een vervolgbezoek.

De patiënt merkt meestal al verbeteringen tijdens het ondergaan van de procedure en de meeste behandelde patiënten ervaren dus al op de dag van de behandeling een onmiddellijke significante verbetering van hun tremor. De meeste patiënten merken dat de toestand permanent verbeterd blijft. In sommige gevallen kunnen de trillingen vrijwel volledig worden geëlimineerd en in andere gevallen wordt een aanzienlijke verbetering ervaren die wordt omschreven als meer dan 50% beter dan vóór de behandeling.

Er zijn voorbeelden van patiënten die na 6 jaar FUS-behandeling een blijvend verbeterde toestand hebben ervaren, en er zijn voorbeelden van patiënten die gedurende een aantal jaren na de behandeling een geleidelijke achteruitgang ervaren richting het startpunt vóór de behandeling.

• Er zijn geen incisies nodig
• Er worden geen gaten in de schedel gemaakt
• Er zijn geen hardware/apparaten geïmplanteerd
• Er wordt geen straling gebruikt
• Er wordt geen gebruik gemaakt van gedwongen medicatie
• Geen risico op infectie of bloeding zoals bij incisie-gebaseerde procedures.
• Artsen kunnen tijdens de procedure in realtime bepalen of de behandeling werkt

De meest voorkomende bijwerkingen op de korte termijn zijn:

• Misselijkheid
• Hoofdpijn tijdens de procedure
• Tijdelijke milde tot matige gevoelloosheid en tintelingen in de vingertoppen of lippen
• Tijdelijke instabiliteit bij het lopen, evenwichtsproblemen
• Tijdelijke spraak- of slikproblemen

Bijwerkingen kunnen enkele dagen of weken na de behandeling optreden.

Ze worden zeer zelden gezien, maar de risico’s kunnen zijn:

• Tremor kan jaren of maanden na de behandeling terugkeren
• Het is mogelijk dat de tremor helemaal niet verbetert

Langdurig (3 maanden of langer) of permanent (bij ongeveer 10 tot 15 procent van de patiënten): spierzwakte, onvastheid, verlies van gevoel of gevoelloosheid, of tintelingen in de vingers of andere delen van het lichaam

Meestal kunt u binnen een paar dagen uw normale activiteiten hervatten. Dit verschilt echter van patiënt tot patiënt.

Om dit te weten te komen, dient u uw arts te raadplegen en rechtstreeks contact op te nemen met uw verzekeringsmaatschappij.

Deze behandeling wordt mogelijk niet aanbevolen als u:

• Elk type metalen implantaat heeft, zoals pacemakers, neurostimulators, apparaten voor ruggengraat- of botfixatie, totale gewrichtsvervangingen die niet compatibel zijn met MRI-scans
• Heeft uitgebreide littekens op zijn hoofdhuid
• Er zijn tumoren in de schedel
• Is aan de dialyse

Ja. Eigenlijk raden wij u aan om bij de behandeling een naaste bij u te hebben, zodat er een hogere mate van veiligheid is voor zowel u als patiënt als uw naaste.

U dient in ieder geval iemand bij u te hebben voor vervoer.